ما چون دو دريچه روبه روي هم
آگاه از هر بگو مگوي هم.
هر روز سلام و پرسش و خنده،
هر روز قرار روز آينده،
عمر آينه بهشت،امّّا... آه
بيش از شب و روز تير و دي كوتاه
اكنون دل من شکسته وخسته ست،
زيرا يكي از دريچه ها بسته ست
نه مهر فسون،نه ماه جادو كرد،
نفرين به سفر،كه هر چه كرد او كرد